Nola ulertzen da agresibitatea?

Askotan agresibitateaz ari garenean, uste da, agresibitatea soilik, norbait jotzea dela, jarrera gogorrak adieraztea… baina hori ez da horrela. Agresibitatea, indibiduoa osatzen duen nibel guztietan ager daiteke. Hauek ondorengoak dira: fisikoa, emozionala, kognitiboa eta soziala. Indibiduoaren izaera poliformoa baita.
Fisikoari dagokionez, borrokara bultzatzen duen gorputz adierazpen argiak dira. Emozionalak, kolera edo amorrua bezalako sentimenduekin plazaratzen da. Baita ere, aurpegiko keinu ezberdinekin eta berba egiterakoan erabiltzen den bolumena, hizkuntza mota eta tonua. Nibel kognitiboari helduz, fantasia destruktiboen bitartez ager daiteke. Sozialari dagokionez, agresibitatea agertzen den edozein markori dagokio.
Juridikoki, agresibitatea “acto contrario al derecho de otro” bezala uler daiteke edo “Real academia de la lengua Española” hiztegian agertzen den moduan “persona que da motivo a una querella o riña, injuriando, desafiando o provocando a otra de cualquier manera”
Jarrera sozial moduan, borroka, pugnazitatea eta botere/sumisio erlazioetan parte hartzea (bi pertsonen artean edo taldeka) inplikatzen ditu.
Zentzu zorrotzenean, "conducta dirigida a causar lesión física a otra persona" uler daiteke. Era askotan ager daiteke mina egiteko intentzioa, batzuk inplizituak (azazkalak erakutsi…) eta beste batzuk esplizituagoak (jo, borrokatu…).
Agresibitateak, erasoko eta atzerakadako elementuak aurkezten ditu. Horregatik, beste autoprotekziorako jarrera batzukin inplikatzen da. Mehatxuak, erasoak, sumisioa, edo aldentzea erlazionatuta agertzen dira ingurunean.
Biolentzia terminoa, normaltasunetik haratago doan agresibitate mota bat da. Bere inpetua eta intentsitatea kontutan izanik.
Para Weisinger (1988) ustez, agresibitatearen oinarri argia “ira” da. Berak, "una sensación de disgusto debida a un agravio, malos tratos u oposición. Y que normalmente se evidencia en un deseo de combatir la posible causa de ese sentimiento" definitzen du.
Kontutan izanik, lau oinarrizko emozioak: poztasuna, tristura, beldurra eta amorrua, azken hau da “ira”ren antzerakoena. Osoki agertzen denean amorrua, tristurarekin ezin daitezkeela sinkronizatu ulertzen da. Beldurra eta poztasunarekin gertatzen den moduan. Bai amorruak eta bai poztasunak izaera espantsiboa dute. Beste aldetik, tristura eta beldurra gorputzaren bitartez eta kognitiboki izaera erretraktibo moduan aurkezten dira.
http://es.wikipedia.org/wiki/Agresividad